چرا متوجه نمی شویم که پلک می زنیم؟
پلک زدن اغلب اتفاق می افتد، اما معمولاً مورد توجه قرار نمی گیرد. ما هر دقیقه حدود 15 بار پلک می زنیم، گاهی اوقات در پاسخ به چیزی، مانند رفتن از یک اتاق تاریک به جایی که نور هست. اما در اکثر مواقع، ما بدون هیچ دلیل خاصی پلک می زنیم – این یک پاسخ غیر ارادی است. پس چرا متوجه نمی شویم که ارتباط بصری خود را برای یک میلی ثانیه از دست داده ایم؟ این همان چیزی است که دانشمندان می خواستند کشف کنند.
برای اکثر مردم، بینایی حس غالب است. در حقیقت، حدود 30 درصد از سلولهای عصبی در قشر مغز بینایی را دیکته می کنند، در حالی که برای لمس 8 درصد است. اما برای مدت کوتاهی در هر دقیقه از زندگی بیداری خود، هنگامی که پلک می زنیم تمام اطلاعات بصری را از دست می دهید.
وقتی بعد از هر بار پلک زدن چشمان خود را باز می کنید، انگار چیزی تغییر نکرده است. پس چرا دنیا حتی در حالی که بینایی شما هر چند ثانیه مختل می شود اینقدر یکپارچه به نظر می رسد؟
تحقیقات دانشمندان
محققان دانشگاه ایلینویز سه آزمایش را انجام دادند که هرکدام از آنها 16 دانش آموز با دید طبیعی را درگیر کردند تا بفهمند چرا دنیا از طریق پلک زدن چشم مداوم به نظر می رسد. در هر آزمایش، یک حرف آبی “A” روی صفحه نمایش داده می شد، در حالی که یک چشمی، پلک زدن چشم را ثبت می کرد.
شرکت کنندگان باید به عنوان یک کنترل، تعیین کنند که حرف چه زمانی چشمک می زد و در بقیه وقتی پلک نمی زدند، چه مدت روی صفحه ظاهر می شود.
بر اساس تحقیقات قبلی، دانشمندان این فرضیه را مطرح کردند که ما یا حافظه تصاویر را حفظ می کنیم، یا اینکه با شروع پلک زدن اطلاعات گمشده را پر می کنیم.
اما از آنجا که شرکت کنندگان در این مطالعه مدت زمان ظاهر شدن یک تصویر را هنگام پلک زدن دست کم می گرفتند، محققان نتیجه گرفتند که هیچ یک از فرضیه ها درست نبود.
در عوض، آنها پیشنهاد کردند که پلک زدن را نادیده بگیریم، احتمالاً به این دلیل که مغز ما سیگنالی را ارسال می کند که فقط به چشم مربوط است، و نه برخی از وقفه ها از خارج بدن ما.
این ایده توسط یک مطالعه قبلی پشتیبانی شده است که نشان می دهد چگونه پلک زدن را مشاهده نمی کنیم، اما وقتی چراغ ها برای همان زمان سوسو می زنند متوجه می شویم.
بنابراین، شاید علم هنوز همه چیز را کشف نکرده است.
جالب است بدانید:
پلک زدن تصادفی نیست. این اتفاق غالباً قابل پیش بینی است.
