آیا واقعاً انسان ها می توانند با چشمان باز به خواب روند؟

جمله “خواب با چشم باز” چندان استعاره نیست. بعضی افراد گاه به گاه با یک یا دو پلک بسته شروع به خواب رفتن می کنتد، پدیده ای که آن را به عوامل استرس زای زندگی روزمره نسبت می دهتد. این اتفاق می افتد وقتی خیلی خسته باشند.

این وضعیت در محافل پزشکی به لاگفتالموس شبانه معروف است و با عدم توانایی بستن کامل پلک ها هنگام خواب مشخص می شود. اکثر مردم تا زمانی که شخصی به آنها نگوید از خوابیدن با این روش بی اطلاع هستند، اما ممکن است با احساس درد چشم یا خستگی از خواب بیدار شوند.

تا حدود 20 درصد مردم لاگوفتالموس شبانه را تجربه کرده اند. افرادی که به این بیماری لاگفتالموس مبتلا هستند هرگز نمی توانند پلک خود را به طور کامل ببندند. این معمولاً به دلیل عملکرد نامناسب عصب جمجمه هفتم، عصب صورت که وظیفه حرکت پلک ها و ابروها را دارد، ایجاد می شود.

لاگوفتالموس می تواند با مشکلات زیادی مانند ضربه به صورت یا جمجمه، بیماری تیروئید، آسیب به پلک یا فلج بل ایجاد شود و گاهی اوقات، وراثت دلیل آن است.

روش درمان 

به گفته محققان علت آن هر چه باشد، بسیار بعید است که کسی بتواند با چشمان کاملاً باز بخوابد و در صورت وجود افراد کمی می توانند با چشمان کاملاً باز، کاملاً خوابیده باشند زیرا هنگام خواب عضلات فوقانی پلک شل و بسته می شوند و اگر هیچ پوششی از در دسترس نبود خشک شدن روی سطح چشم کاملاً مضر می باشد. خشک شدن و تحریک ملتحمه به عنوان “کراتیت در معرض” شناخته می شود.

اگر واقعاً این بیماری مشکل ساز شود، گزینه هایی وجود دارد. بهترین روش پزشکی، استفاده از پماد و چسباندن پلکهای بسته روی هم است. این اقدامات باید هر شب انجام شود.در بسیاری از موارد، اما نه در همه موارد، گزینه های جراحی برای بالا بردن پلک پایین یا بالا وجود دارد.عینک مخصوص چشم نیز وجود دارد که باید شب آنها را برای مرطوب نگه داشتن چشم استفاده کرد.

جالب است بدانید:

تعدادی از حیوانات مانند خفاش ها، خوک های دریایی، دلفین ها و پرندگان با یک چشم باز می خوابند. در مورد آنها، این احتمالاً به این دلیل است که آنها به زندگی شکار عادت کرده اند، بنابراین مغز آنها خواب غیر کامل را به کار می گیرد (نیمی از مغز بیدار می ماند در حالی که نیمی دیگر می خوابد) تا آنها را سالم نگه دارد.