آیا در پیر شدن چیزی وجود دارد که باعث مرگ می شود؟

بیشتر افراد یک مادربزرگ یا پدربزرگ دارند که چه ناگهانی و چه به تدریج “در اثر پیری مردند”. اگرچه از نظر فنی، پیری در واقع به همان شکلی که می تواند فشار خون یا دیابت یا تصادف رانندگی باشد، دلیل مرگ نیست. اما وقتی می گوییم شخصی در اثر پیری مرده، منظور ما چیست؟

اول اینکه، به هر حال پیری چیست؟ در برخی کشورها، افراد 65 سال یا بالاتر “مسن” در نظر گرفته می شوند. فرد از پیری نمی میرد اما بسیاری از افراد در سنین پیری می میرند. در سنین بالا، ممکن است مجموعه ای از حوادث ناگوار برای سلامتی رخ دهد، که در سن بالاتر فرد را مستعد می کند.

این بدان معنا نیست که همه افراد بالای 65 سال به سمت مرگ میروند بلکه هرچه فرد پیرتر می شود به دلیل ژنتیک، سبک زندگی، تجارب زندگی و ذخیره فیزیولوژیکی [توانایی یک عضو برای انجام فعالیت خود در شرایط استرس]، ممکن است با گروه هم سن خود متفاوت باشد.

برای بسیاری نیز پیر شدن همیشه با کاهش سلامت در زندگی همراه نیست. بنابراین، تحرک و سالم غذا خوردن را باید همواره در نظر بگیریم.

اگرچه برای بسیاری از افراد، سن باعث می شود فعالیت اندام ها سخت تر شوند. اما این به این معنا نیست که با افزایش سن، حرکت اعضای حیاتی بدن شما به روشی کاملاً قابل پیش بینی مبتنی بر سن کاهش می یابد.

با افزایش سن، انواع بیماری های مزمن افزایش می یابد و این بیماری های متعدد خطر مرگ و میر را افزایش می دهد و مقصر به خودی خود کهنسالی نیست.

بدن و هموستاز شما

بنابراین، مقصر چیست؟ یکی از بزرگترین ضربه گیرها این است که بدن با گذشت زمان کمتر قادر به حفظ هموستاز است. حتی اگر هرگز در مورد آن چیزی نشنیده باشید، هموستاز چیزی است که در تمام زندگی خود به آن اعتماد کرده اید. (هومئو به معنی “مشابه” و استاز به معنی “پایدار” است).

 افرادی که هموستاز زیادی دارند دمای بدن، فشار خون، قند خون، تعادل آب و جریان خون در آنها به خوبی تنظیم می شود. همه این موارد برای داشتن زندگی سالم بسیار مهم است.

تغییراتی که با افزایش سن ایجاد می شوند، منجر به بی نظمی و از بین رفتن قدرت در سیستم های فیزیولوژیک می شوند. به همین دلیل، هموستاز کاهش یافته و رشد بیماری سر به فلک می کشد و نتیجه فشار خون بالا، دیابت و هر تعداد دیگر از بیماری های مشکل ساز است که می تواند به اصطلاح باعث مرگ از “پیری” شود. یک عمر خوردن چیزهای اشتباه، سیگار کشیدن یا کمبود ورزش هم می تواند ضرر داشته باشد.

همچنین به هیچ وجه کمک نمی کند که عوارض بالقوه کشنده در افراد مسن متفاوت از بیماران جوانتر ظاهر شود. “افراد جوانتر و مسن تر می توانند بر اثر برخی از انواع بیماری ها مانند حمله قلبی، لخته شدن خون در ریه ها، عفونت شدید و غیره بمیرند و می میرند، اما به نظر می رسد افراد مسن واکنش متفاوتی نسبت به این عارضه های بالینی نشان دهند.

به عنوان مثال، علائم ذات الریه در یک فرد جوان تر، سرفه و درد قفسه سینه است. در یک فرد مسن، پنومونی (ذات الریه) می تواند با افزایش قند خون و گیجی ذهنی ظاهر شود.

اغلب تغییر در وضعیت عملکرد، به عنوان مثال، عدم توانایی در انجام برخی از فعالیتهای روزمره که یک فرد مسن ممکن است به طور معمول انجام دهد، ممکن است تنها ارائه یا نشانه ای از یک بیماری جدید باشد و هرچه سن شما بالاتر می رود، به تأخیر انداختن درمان چیز خیلی جدی تری می شود.

عدم موفقیت

گاهی اوقات، عملکرد یک فرد مسن بدون دلیل مشخصی کاهش می یابد. این به عنوان “عدم رشد” (FTT) شناخته می شود و با کاهش اشتها، کاهش وزن، کم تحرکی، کم آبی، افسردگی، کلسترول پایین و ضعف عملکرد ایمنی همراه است. اینها شاید در نتیجه ضعیف شدن روزافزون باشد و ممكن است با اختلال شناختی و  یا ناتوانی عملیاتی همراه باشد. چنین دامنه ای از شرایط می تواند همان “مردن از پیری” باشد.

واضح است که روند پیری پیچیده است. بنابراین، در شرایط ناگوار که علت مرگ برای گواهی فوت ضروری است، یک متخصص پزشکی چگونه می داند چیزی را کنار بگذارد؟

“کهولت سن” هرگز به عنوان دلیل مرگ در گواهی مرگ نوشته نمی شود. اغلب اوقات، علت فوری یا روند فیزیولوژیکی مرگ، ایست قلبی ریوی است که به دلیل یک بیماری زمینه ای (اغلب حاد) مانند حمله قلبی شدید، عفونت کنترل نشده، سرطان، سکته شدید، آمبولی ریوی بزرگ رخ می دهد.

در واقع، بدون در نظر گرفتن علت، همه تقریباً به همان طریق می میرند، با توقف عملکرد قلب که آخرین مرحله است.

بنابراین اگرچه “مردن از پیری” یک اصطلاح پزشکی نیست، اما این واقعیت وجود دارد که به نظر می رسد با افزایش سن، واقعیت مرگ را پذیرفته تر می کنند.

بیشتر افرادی که در 90 سالگی و بالاتر از دنیا می روند، قبل از فرایند مرگ با نهایی بودن مرگ به عنوان نتیجه یک زندگی کنار آمده اند.

ممکن است “مبارزه برای زندگی” کمتر باشد و تلاش های عجولانه در آخرین لحظه، به صورت درمان های تهاجمی، کمتر باشد. آنها ممکن است آماده رفتن به مرحله بعدی در چرخه زندگی و مرگ باشند و “مرگ در سن پیری” گاهی می تواند نشان دهنده آمادگی برای خداحافظی و عزیمت باشد.

اکنون جای تأسف است

در سال 2020 میلادی شاهد کاهش امید به زندگی در مردان و زنان در آمریکا بود. در مقایسه با سال 2019، میانگین امید به زندگی زنان از 81.4 به 80.5 سال کاهش یافته است. برای مردان، این افت از 76.3 تا 75.1 سال بود.