بیماری آنهدونیا

آنهدونیا نوعی بیماری است که باعث می شود شما احساس کنید از هیچ چیز -موسیقی، رابطه جنسی، ورزش – که قبلاً از آن لذت می بردید، لذت خاصی نمی برید.

حتی در حالی که عموم مردم در طی سالهای اخیر درک بهتری از مسائل بهداشت روان مانند افسردگی و اضطراب پیدا کرده اند، برخی از علائم روانشناختی مانند آنهدونیا همچنان پر رمز و راز است.

آنهدونیا یک شرایط روانشناختی است که با ناتوانی در تجربه لذت بردن از کارهای معمول لذت بخش تعریف می شود، این بیماری در واقع نبود احساسات خوب و فعالیتهایی که قبلاً از آنها لذت می برد مانند دوستی، غذا، رابطه جنسی یا موسیقی، می باشد.

آنهدونیا فقدان لذت و لذت است. این به طور معمول به عنوان یک علامت افسردگی یا دیستیمیا در نظر گرفته می شود، گرچه می تواند جدا از هر یک وجود داشته باشد.

علاوه بر افسردگی، آنهدونیا می تواند سایر موارد بهداشت روانی مانند اسکیزوفرنی، بی اشتهایی عصبی و اختلالات سوء مصرف مواد را نیز همراه داشته باشد. همچنین می تواند مواردی مانند بیماری پارکینسون را نشان دهد.

برای بعضی از افراد، می تواند اجتماعی باشد (به این معنی که دیگر در اطراف مردم احساس شادی نمی کنند) یا جسمی (به معنای احساساتی مانند احساس خالی بودن یا طعم ملایم بودن غذا می شود).

این به معنای عدم تجربه لذت است و می تواند از لذت عاطفی -مانند احساس آغوش یا نوعی ارتباط انسانی- تا حتی فقط حواس، مانند چشایی، شنوایی و غیره باشد.

آنهدونیا چیست؟

دلایل این بیماری می تواند متفاوت باشد، و اگرچه با افسردگی همراه است اما فرد لزوماً برای داشتن آنهدونیا به افسردگی مبتلا نمی شود. کارشناسان معتقدند که آنهدونیا ممکن است با تغییر در فعالیت مغز و عدم توانایی در تولید یا پاسخ به یک هورمون “احساس خوب”، دوپامین مرتبط باشد.

برخی تحقیقات (روی موش ها انجام شده است) نشان می دهد که ممکن است آنهدونیا به یک قشر پیش فعال متصل شود، بر نورون های دوپامین تأثیر بگذارد. تحقیقات دیگر نشان می دهد که سایر مناطق و ساختارهای مغزی مانند آمیگدالا (که احساسات را پردازش می کند)، جسم مخطط (مرتبط با سیستم پاداش) و اینسولا (متصل به خودآگاهی و هوشیاری) نیز می توانند در آنهدونیا نقش داشته باشند.

اگرچه هیچ راهی برای درمان آنهدونیا وجود ندارد، بسیاری از متخصصان بهداشت روان اغلب به استراتژی های تجویز شده برای افسردگی، از جمله گفتگو درمانی و در برخی موارد، داروهایی مانند مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) تکیه می کنند. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد SSRI ها به میزان کافی کمبودهای انگیزشی و پردازش پاداش در افسردگی را برطرف نمی کنند.

در حال حاضر، متخصصان بهداشت روان همچنان ارزیابی آنهدونیا را در کار خود گنجانده و برای یافتن استراتژی های مقابله تلاش می کنند.

جالب است بدانید:

اصطلاح “آنهدونیا” در اصل در سال 1896 توسط روانشناس فرانسوی Théodule-Armand Ribot به عنوان توانایی کاهش تجربه لذت بوجود آمد. این معنی از یونانی نشات می گیرد: αν- (an- ؛ بدون) + ηδονη (hedone ؛ لذت).